Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Nοσοκομειακοί Γιατροί- Η πρώτη ευκαιρία δεν πάει ποτέ χαμένη!

Παραθέτουμε ένα άρθρο από την εφημερίδα "Προλεταριακή Σημαία" για τους αγώνες των Νοσοκομειακών γιατρών:

Σε συμφωνία συλλογικής σύμβασης οδηγούνται σύμφωνα με όλες τις ανακοινώσεις το υπουργείο υγείας και η ΟΕΝΓΕ(η ομοσπονδία των νοσοκομειακών γιατρών). Μια συμφωνία επιστέγασμα της αντιπαράθεσης υπουργείου νοσοκομειακών γιατρών που κρατεί εδώ και αρκετά χρόνια με αφορμή την περιβόητη πλέον ευρωπαϊκή οδηγία που αφορά το ωράριο και τις εφημερίες των τελευταίων.

Ευρωπαϊκή οδηγία που στόχευε και στοχεύει στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων των γιατρών , και όχι μόνο ,με στόχο την εφαρμογή του ελαστικού ωραρίου (48 ώρες εργασία -56 για τους ειδικευόμενους κατά μέσο όρο την εβδομάδα με περίοδο αναφοράς το 4μηνο-διάκριση ενεργού και ανενεργού χρόνου εφημερίας που δεν υπολογίζεται κτλ).

Οδηγία που ήρθε να εφαρμοστεί πάνω στο έδαφος των υπερπολλαπλάσιων ωρών εργασίας των γιατρών που εφημερεύουν στα νοσοκομεία ,στα ματιά των οποίων η εφαρμογή ενός σταθερού 48ωρου την εβδομάδα ή αλλιώς των δυο εφημεριών ανά μήνα περίπου, και μπροστά στον όγκο των 7-12 εφημεριών ανά μήνα που ήδη δουλεύουν ,φάνταζε σοβαρή βελτίωση των συνθηκών εργασίας .

Πόσο μάλλον όταν η εφαρμογή του 48ωρου,με τη προϋπόθεση σταθερού ωραρίου, οδηγούσε αναγκαστικά σε προσλήψεις χιλιάδων γιατρών) που με τη σειρά τους θα ανακούφιζαν επιπλέον τους υπερεντατικοποιημένους γιατρούς.

Η ίδια η ευρωπαϊκή οδηγία ωστόσο προέβλεπε την εξαίρεση από το 48ωρο προς το χειρότερο με την προϋπόθεση συλλογικής συμφωνίας ή νομοθετικής ρύθμισης ή ατομικής συμφωνίας με τους εργαζόμενους.

Η κινητικότητα γύρω από αυτό το ζήτημα ωστόσο επανήλθε έντονη με αρχή το έκτακτο συνέδριο της ΟΕΝΓΕ στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού όπου συζητήθηκε πρόταση του υπουργείου στην κατεύθυνση παράκαμψης του 48ωρου μέσω συλλογικής σύμβασης και με στόχο την διαιώνιση της σημερινής κατάστασης , με αντάλλαγμα ένα επίδομα εφημέρευσης .

Πρόταση που όξυνε την κατάσταση και που οδήγησε και σε αποπομπή της συνδικαλιστικής ηγεσίας του κλάδου (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) που φάνηκε να συμφωνεί ,και ορισμό νέας διαπραγματευτικής ομάδας, πολίτικη σύνθεση της οποίας ήταν ΣΥΝ-ΑΡΣΙ –ΝΥΣΤΕΡΙ(ΓΕΝΟΒΑ) και τμήμα της βάσης της ΠΑΣΚΕ τουλάχιστον.

Συζητιέται στο ίδιο συνέδριο επίσης, απόφαση για απεργιακές κινητοποιήσεις από Σεπτέμβρη (πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες), ενώ για πρώτη φορά μπαίνει το ζήτημα μισθολογικής διεκδίκησης 1600 ευρώ για τον ειδικευόμενο και αντίστοιχη κλιμάκωση στις πιο πάνω βαθμίδες Στο θέμα του ωραρίου ζητείται πρωινό τακτικό ωράριο 6ωρο- πενθήμερο 30ωρο και το πολύ μία εφημερία την εβδομάδα για όλους τους γιατρούς ειδικούς και ειδικευόμενους και πέντε χιλιάδες νέες προσλήψεις γιατρών, πέραν της κάλυψης των κενών που προκύπτουν από αποχωρήσεις και συνταξιοδοτήσεις. Παράλληλα στην αρχή του καλοκαιριού επίσης , απόφαση της ολομέλειας του ελεγκτικού συνέδριου ερμηνεύεται σαν δικαίωση των γιατρών που ζητούν άμεση εφαρμογή της οδηγίας κόντρα σε διαδοχικές αποφάσεις του υπουργείου που ανέστειλαν την άμεση εφαρμογή του 48ωρου.

Η απόφαση όμως για απεργίες από Σεπτέμβρη «χάνεται στη διαδρομή» ενώ το κέντρο βάρους των μέσων πάλης μετατοπίζεται μετά και την απόφαση του ελεγκτικού συνεδρίου στη κατάθεση προγραμμάτων εφημέρευσης Νοέμβριου με βάση το 48ωρο,γεγονός που με τη σειρά του φαίνεται να οδηγεί στην αδυναμία λειτουργίας των νοσοκομείων για το διάστημα πέραν της 15ης Νοεμβρίου περίπου.

ΟΙ αποφάσεις αυτές παίρνονται σε μαζικές για τα δεδομένα των γιατρών γενικές συνελεύσεις νοσοκομείων που δείχνουν ότι έχει αρχίσει να αναπτύσσεται μια δυναμική με άγνωστη εξέλιξη.

Το ίδιο διάστημα η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ απειλεί να σύρει την ΕΛΛΑΔΑ στο ευρωπαϊκό δικαστήριο αν δεν εφαρμόσει έμμεσα την ευρωπαϊκή οδηγία γεγονός που φαίνεται να έχει την επίδραση του στις αποφάσεις του υπουργείου ..

Το υπουργείο στη βάση αυτή τροποποιεί την πρόταση του και αντιπροτείνει μισθολογικές αυξήσεις ,σοβαρές για τα δεδομένα της εισοδηματικής πολιτικής, αλλά που ωστόσο στο κρίσιμο ζήτημα του ωραρίου ελίσσεται προτείνοντας από την μια να εφημερεύουν οι γιατροί με βάση τις ανάγκες των νοσοκομείων ( άρα απεριόριστα) και από την άλλη μιλάει για προσλήψεις ιατρών με στόχο την 1/7/2009 να μην εφημερεύει κανείς γιατρός πάνω από 7-8 εφημερίες τον μήνα, μην απαντώντας ωστόσο στο ερώτημα τι θα γίνει αν δεν έχουν γίνει οι προσλήψεις μέχρι τότε, γεγονός άλλωστε αρκετά πιθανό για λογούς αξιοπιστίας του υπουργείου, που πάμπολλες φορές ανακοινώνει προσλήψεις που δεν γίνονται.

Πρόκειται στην ουσία για αποδοχή πρότασης της ΟΕΝΓΕ-Διαπραγματευτικής ομάδας , η όποια έχει κάνει εν τω μεταξύ την εμφάνιση της πιο πριν, και η όποια μετακινείται από τις αποφάσεις του συνεδρίου του καλοκαιριού .

Η αποδοχή αυτής της πρότασης από το υπουργείο ουσιαστικά οδηγεί σε αποφάσεις αναστολής της μη κατάθεσης προγραμμάτων στη μεγάλη πλειοψηφία των νοσοκομείων της χώρας και αποδοχή της πρότασης η όποια υποστηρίζεται από το σύνολο των συνδικαλιστικών δυνάμεων ,με διαφοροποιήσεις ως προς τους όρους και τις εγγυήσεις εφαρμογής της.

Άμεση εξέλιξη μετά από αυτό η έναρξη διαλόγου με το υπουργείο για πλαίσιο συλλογικής συμφωνίας .

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

· οι κινητοποιήσεις αυτές ήταν πρωτόγνωρες για τους νοσοκομειακούς γιατρούς οι όποιοι εδώ και παρά πολλά χρόνια είχαν να δώσουν δείγματα αγωνιστικών διεκδικήσεων ..

· Η εξέλιξη αυτή φαίνεται να είναι άμεσο αποτέλεσμα της συνολικότερης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο απέναντι στους εργαζόμενους επίθεση που με τη σειρά της εξαπλώνεται και σε στρώματα που μέχρι τώρα παρέμεναν σχετικά ανέπαφα, Σε αυτό το πλαίσιο οι γιατροί παρά την έντονη διαστρωμάτωση που παρουσιάζουν σαν κλάδος φαίνεται να δέχονται τους πρώτους τριγμούς της κοινωνικής πυραμίδας στην όποια εντάσσονται ..

· Σημαντικότατο είναι επίσης το γεγονός ότι αμφισβητήθηκε η λογική της ανάθεσης της λύσης των προβλημάτων αλλά και η πορεία η ίδια του αγώνα τους στη συνδικαλιστική ηγεσία .Στη βάση αυτή ένα μεγάλο μέρος των γιατρών θήτευε τη διαδικασία των γενικών συνελεύσεων και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις στους χώρους δουλειάς ,συζήτησε -προβληματίστηκε πάνω σε αιτήματα και αποφάσεις ,κατανόησε ότι η εξέλιξη των γεγονότων μπορεί να είναι σε σημαντικό έως και καθοριστικό βαθμό αποτέλεσμα των δικών τους αποφάσεων παρά τις προθέσεις διαφόρων, με άλλα λόγια κατανόησε ότι ο αρνητικός συσχετισμός είναι δυνατό να τροποποιηθεί και δεν είναι βουνό αμετακίνητο.

· Η άποψη ωστόσο στήριξης της διεκδίκησης στη ευρωπαϊκή οδηγία αποτελεί κακό προηγούμενο .Όχι μόνο γιατί το περιεχόμενο της είναι έτσι και αλλιώς αντιδραστικό. Στη βάση αυτή στηρίχτηκε και μια τάση που εμφανίστηκε να αναζητά σε δικηγόρους και δικαστήρια τη διέξοδο του αγώνα και όχι στο μαζικό κίνημα.

· Ο αγώνας αυτός φόβισε πολλούς ,και αυτό δεν αφορά μόνο το υπουργείο ,άλλα και τη συνδικαλιστική ηγεσία , η όποια εκτός όλων των άλλων διαισθάνθηκε ότι διακινδυνεύει πολλά περισσότερα από μια καρέκλα της ομοσπονδίας . Αναφερόμαστε στον ιδιαίτερο ρόλο της μέσα στο ΕΣΥ, ρόλος που φαίνεται να κρατεί υπό ομηρία σημαντικό κομμάτι του εργαζομένου ιατρικού σώματος.

Για αυτό το λόγο έξαλλου έσπευσε να κλείσει όπως –όπως τις κινητοποιήσεις, παζαρεύοντας επί της ουσίας τους μισθούς και απεμπολώντας το ωράριο. Έτσι :

· ΟΙ μισθολογικές αυξήσεις που επετεύχθησαν παρόλο που απέχουν από τις αρχικές διεκδικήσεις είναι σημαντικές και έστω και παράπλευρα μπορούν να αποτελέσουν προηγούμενο και για άλλους κλάδους τουλάχιστο μέσα στο ΕΣΥ.

Στο κύριο ζήτημα του ωραρίου η λύση που δόθηκε παραμένει ωστόσο αμφισβητήσιμη στην εκπλήρωση της ,και απέχει και αυτή με τη σειρά της από τις αποφάσεις του συνεδρίου, εξέλιξη που αφήνει ακάλυπτο τμήμα τουλάχιστο του αγωνιζόμενου κομματιού των γιατρών ..Τέλος η λύση που δίνεται στο ζήτημα της εξέλιξης των γιατρών θίγει δικαιώματα τους και θα έχει και δυσμενείς μισθολογικές επιπτώσεις.

· Η υποχώρηση-ελιγμός του υπουργείου πολύ πριν εκδηλωθεί η αντιπαράθεση στο δρόμο με απεργίες και μαζικές διαδηλώσεις δείχνει ότι εκτιμούσε μεγαλύτερη δυναμική , εκτίμηση που έχει βάση ..

· Δεν πρόλαβε να γίνει κατορθωτή η συνάντηση του ιατρικού σώματος με τους εργαζόμενους