Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Νοσοκομείο Πρέβεζας: Νοσοκομείο ή Κέντρο Υγείας;(2)

Μόνη λύση η συλλογική δράση μέσα από τα σωματεία

Ακούστηκαν για μια ακόμη φορά στη συνέντευξη τύπου που παρέθεσε το σωματείο των εργαζομένων στο Νοσοκομείο Πρέβεζας

Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας ανύπαρκτη. Μόνο για πρωτοβάθμια περίθαλψη μπορούμε να μιλάμε , και αυτή κυρίως από ελευθεροεπαγγελματίες γιατρούς. .

Τα ΚΥ υπολειτουργούν , ορισμένα δε είναι στο χείλος της αβύσσου.

ΚΥ στον πιο τουριστικό Δήμο του νομού λειτουργεί με ένα ειδικευμένο και ένα αγροτικό γιατρό! Ούτε καν πολυιατρείο.

Η κατάσταση στη δευτεροβάθμια περίθαλψη δείχνει μια βαθμιαία απαξίωση του Νοσοκομείου.

Όλοι οι δείκτες έχουν πάρει την κατιούσα. Μόνο τα έκτακτα και τα επείγοντα αυξάνουν χρόνο με το χρόνο και οι…εργαστηριακές εξετάσεις.

Η κοινωνία δείχνει να προτιμά το Νοσοκομείο στην έκτακτη ανάγκη. Αλλά σε δεύτερο βαθμό βαθμιαία , αργά αλλά σταθερά στρέφει τα νώτα της.

Από τη μια οι ελλείψεις προσωπικού και κρίσιμων ιατρικών ειδικοτήτων και οι μονοειδικότητες- με ένα γιατρό να προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα .

Από την άλλη οι ελλείψεις σε εργαλεία και ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό.

Είναι λογικό να κάνουν το Νοσοκομείο μη ελκυστικό.

Για να μη μιλήσουμε για τις κτιριακές υποδομές.

Όλα αποτέλεσμα μιας χρόνιας συστηματικής πολιτικής απαξίωσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.

Κερασάκι στη τούρτα η μη ικανοποιητική οργάνωση της λειτουργίας των ιατρείων. Είναι λογικό να δυσανασχετεί ο πολίτης όταν έρχεται στις 7 το πρωί στο Νοσοκομείο , τα ιατρεία αρχίζουν να δέχονται στις 9,10 ή και 11 το πρωί και τελικά αν καταφέρει να εξυπηρετηθεί να αποχωρεί στις 2 μμ ή και στις 3μμ.

Είναι λογικό να δείχνει τα νώτα της μια κοινωνία όταν πολλές φορές τα τμήματα διαταράσσονται από οξύτατες ενδοϊατρικές διαμάχες που μερικές φορές παίρνουν μια ιδιαίτερα άσχημη τροπή.

Οι παροικούντες εν Ιερουσαλήμ …γνωρίζουν.

Δεν είναι χαζός ο κόσμος για μην καταλαβαίνει και είναι και μικρή η κοινωνία μας.

Είναι λοιπόν ανάγκη επιτακτική στη μάχη για τη καταξίωση του Νοσοκομείου και αντιμετώπισης της καταστροφικής για το Δημόσιο Σύστημα πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια, να πάρουν μέρος όλοι και με τη δράση τους και με τη προσωπική τους στάση. Δράση όμως συλλογικά μέσα από το σωματείο., του οποίου διαχρονικά η πορεία έδειξε ότι και τις μάχες δίνει και μπορεί να έχει επιτυχίες.

Όταν λέμε όλοι εννοούμε και τους γιατρούς στο νοσοκομείο γιατί οι υπόλοιποι και συμμετέχουν και δρουν.

Δεν μπορεί μπροστά σε τόσα προβλήματα το ιατρικό σώμα να μένει παγερά αμέτοχο.

Οι μισοί από τους κατέχοντες θέση γιατρούς ΕΣΥ είναι εγγεγραμμένοι στο εργασιακό σωματείο και από τους εγγεγραμμένους ουδείς συμμετέχει έστω και στοιχειωδώς στις διαδικασίες του. Είναι κλασσικό παράδειγμα γιατροί που έχουν μια δράση στα κοινά να αρνούνται να εγγραφούν και να συμμετέχουν στη ζωή του σωματείου.

Ακόμα και γιατροί και υπεύθυνοι τμημάτων που σήμερα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν βρίσκονται στην επικαιρότητα.

Δεν μπορεί το σωματείο να κινητοποιείται,να απεργεί για την επίλυση σοβαρών ελλείψεων τόσο προσωπικού όσο και ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, και το ιατρικό σώμα όχι μόνο να μη συμμετέχει σύσσωμο αλλά και ορισμένα μέλη του να "ναρκοθετούν" με τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους την κινητοποίηση.

Και πάλι οι παροικούντες εν Ιερουσαλήμ ...γνωρίζουν!


Η λογική που διέπει τέτοιες αρνήσεις βρίσκεται σε μια βαθύτατα λαθεμένη αντίληψη που εκφράζεται στη άποψη «Δεν έχουμε κοινά συμφέροντα. Έχουμε τη δική μας εκπροσώπηση» και δυστυχώς δεν εκφράζεται μόνο από διευθυντικά στελέχη! Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα κατά τη διάρκεια της έναρξης των κινητοποιήσεων των γιατρών το περασμένο φθινόπωρο, που όταν εκπρόσωπος του ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων επιχείρησε να παραστεί σε συνέλευση των γιατρών άκουσε και τα σχόλια του τύπου

«Τι δουλειά έχει αυτός με μας και βρίσκεται εδώ πέρα»!

Προφανώς για να μη τους …μαγαρίσει!!!

Είναι επίσης αδιέξοδη η τακτική να προσπαθούν, τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στα τμήματα που διευθύνουν, να τα επιλύσουν έξω από τις συλλογικές διαδικασίες του σωματείου, με προσωπικές αναφορές και παρεμβάσεις και με προσωπικές διευθετήσεις.

Χωρίς ούτε καν στοιχειώδη ενημέρωση του σωματείου , ούτε καν κοινοποίηση των ενεργειών τους

Αργά ή γρήγορα θα βρεθούν σε αδιέξοδο και σε τείχος απροσπέλαστο , που μόνο η συλλογική δράση και δύναμη μπορεί να το κατεδαφίσει

Απαιτείται λοιπόν μια κοινή προσπάθεια με συμμετοχή όλων των εργαζομένων και κινητοποίηση όλης της κοινωνίας.

Διαφορετικά τα προβλήματα στο χώρο της Υγείας στο νομό μας θα παραμένουν , θα οξύνονται και το Νοσοκομείο Πρέβεζας θα ακολουθεί την …εις Άδην κάθοδον.