Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Το καμπανάκι…






Μπορεί να εκφράστηκε η άποψη ότι είναι ένα σύνθημα που εκφράζει τα πιο πρωτόγονα και περιθωριακά στοιχεία της κοινωνίας.
Μπορεί να εκφράστηκε η άποψη ότι είναι ένα σύνθημα «απολίτικο»
Μπορεί να εκφράστηκε η ένσταση ότι με αυτό το σύνθημα τους παίρνει μπάλα όλους. «Δικαίους» και «Αδίκους». Φταίχτες και μη. Κλέφτες και μη.
Μπορεί να εκφράστηκε η άποψη ότι είναι σύνθημα προβοκατόρικο, αποπροσανατολιστικό, που δεν δίνει τη σωστή προοπτική στους αγώνες..
Μπορεί για το σύνολο της Αριστεράς να είναι λάθος, να είναι «εκτός γραμμής».

Όμως για προσέξτε λίγο… σύντροφοι της «όλης Αριστεράς».
Όλο και πιο συχνά, όλο και πιο δυνατά, όλο και πιο μαζικά ακούγεται από δεκάδες χιλιάδες στις συγκεντρώσεις και στα στάδια.
Και αυτά που ακούγονται με αυτό τον τρόπο εκφράζουν αυθόρμητα τις μύχιες σκέψεις και επιθυμίες χιλιάδων ανθρώπων , ένα είδος συλλογικής συνείδησης και αντίληψης.
Και αν για τον «συνασπισμό της συμμαχίας των προθύμων» εκλαμβάνεται με δέος και τρόμο ως απόπειρα «κατάλυσης του καθεστώτος», είναι σίγουρο ότι και για σας κάτι πρέπει να σημαίνει…
Γίναμε κατανοητοί;Ή να συνεχίσουμε;