Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Πώς λέγονται αλλιώς τα λουκέτα των νοσοκομείων;


"Ενίσχυση των υπαρχουσών νοσοκομειακών μονάδων"!

Ναι έτσι ακριβώς  το είπε ο υπουργός Υγείας σήμερα  στη Βουλή!

«Έρχομαι σε ένα άλλο θέμα, το θέμα των συγχωνεύσεων. Εγώ δεν θα χρησιμοποιήσω αυτόν τον όρο. Δεν συγχωνεύονται οι κλινικές. Ενισχύονται οι υπάρχουσες νοσοκομειακές μονάδες με τέτοιο τρόπο που πραγματικά θα βελτιώσουν τη δυνατότητά τους να παρέχουν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας και να αξιοποιούνται οι υποδομές, κτηριακές εγκαταστάσεις και εξοπλισμός τελευταίας τεχνολογίας.»

Και γιατί γίνεται αυτή «η ενίσχυση»;

«Για να μη παρέχει το ΕΣΥ υπηρεσίες σε απαξιωμένες δομές»!

Έτσι ακριβώς!

"ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υπουργός Υγείας): Ορισμένα ενδιαφέροντα στοιχεία: Το 1ο Θεραπευτήριο είχε πληρότητα 47%. Υπηρετούν εκατόν σαράντα επτά νοσηλευτές, εκατόν σαράντα οκτώ γιατροί, αριθμός κλινών εκατόν πενήντα τέσσερις. Δηλαδή, όπως βλέπετε, για τις μισές κλίνες που ήταν η πληρότητα αναλογούσαν τέσσερις ιατροί και νοσηλευτές. Είναι στοιχεία τα οποία έχουν ενδιαφέρον, γιατί το κόστος αυτό το πληρώνει η Ελληνίδα και ο Έλληνας φορολογούμενος, δεν το πληρώνουν κάποιοι άλλοι. 7ο Θεραπευτήριο: Ενενήντα ένας ιατροί, ενενήντα δύο νοσηλευτές, πληρότητα 20,7%. Αριθμός κλινών εκατό. Για τις είκοσι μία κλίνες, λοιπόν, αναλογούσαν πόσοι; Δέκα νοσηλευτές και ιατροί. Και αφήνω απ’ έξω το διοικητικό προσωπικό.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: ...(Δεν ακούστηκε)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΥΚΟΥΡΕΝΤΖΟΣ (Υπουργός Υγείας): Ναι, το άκουσα αυτό που είπατε. Ήταν απαξιωμένο, ακριβώς. Για να μην παρέχουμε υπηρεσίες σε απαξιωμένες δομές πηγαίνουμε στο Ογκολογικό Νοσοκομείο των ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ, το οποίο είναι κόσμημα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας και από εκεί θα απολαύουν καλύτερες υπηρεσίες οι ασθενείς, γιατί η έγνοια μας δεν είναι πού υπηρετεί ο κάθε κρατικός λειτουργός, η έγνοια η δική μας είναι πού προσφέρουμε τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στους πολίτες και αυτό κάνουμε".


Τελικά αν δεν έχεις και κάποια εμπειρία είναι ικανοί να σε τρελάνουν!


Τωρα για την απαξίωση διαβάστε και αυτό εδώ:

Η τακτική γνωστή:
1ο βήμα: εγκαταλείπουμε το Νοσοκομείο σκόπιμα ώστε να καταρρεύσει. Του κλείνουμε τις οικονομικές στρόφιγγες, κοινώς του κλείνουμε το οξυγόνο
2ο βήμα: εξαιτίας της σταδιακής εξαθλίωσης η ιδέα του κλεισίματος αρχίζει να ωριμάζει και να θεωρείται μονόδρομος. Εξ άλλου αρχίζουν να βοηθούν πλέον και τα στατιστικά …πχ πληρότητα κλπ
3ο βήμα: η υπολειτουργία δημιουργεί αγανάκτηση στον κόσμο ο οποίος αρχίζει να εύχεται την κατάργησή του ή τελικά να μην αντιδρά άμεσα και στην ιδέα και μόνο να κλείσει.
4ο βήμα: ανακοινώνεται το κλείσιμο