Όλοι στη
Στάση Εργασίας την Δευτέρα 11/2 και τη συγκέντρωση στο Υπ Υγείας
Συνάδελφοι / ισσες
πρέπει
να κατανοήσουμε ότι στον κοινωνικό πόλεμο που ζούμε
ποιος είναι ο πραγματικός
αντίπαλος και ποιοι οι πραγματικοί σύμμαχοι.
ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ η κυβέρνηση της
Τρόικας, το ΔΝΤ, η ΕΕ, ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.
ΣΥΜΜΑΧΟΣ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ
ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΘΑΝΑΣΙΜΑ.
Ο χώρος της ψυχικής υγείας
είναι από τους πιο ευαίσθητους κοινωνικά χώρους και βιώνει μαρτυρικά με άμεσο
και ωμό τρόπο τις επιπτώσεις της βάρβαρης κοινωνικής καταστροφής.
Όλοι εμείς, βιώνουμε αυτή
τη πραγματικότητα. Ζούμε, όχι απλά την εργασιακή μας εξαθλίωση αλλά και το
μαρτύριο που βιώνει ο φτωχός και ανήμπορος άνθρωπος όταν έρθει αντιμέτωπος με
την ψυχική νόσο.
Αυτήν την περίοδο, η
τροϊκανή κυβέρνηση, δίνει τη χαριστική βολή στο «εθνικό σύστημα υγείας». Με
την επιβολή σκληρών μέτρων (ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ, ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ, ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ
ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ-ΚΛΙΝΩΝ-ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ) και την κατατρομοκράτηση των
εργαζομένων ωθούν στην τελική διάλυση και παράδοση της υγείας στα ιδιωτικά
συμφέροντα.
Στον καιάδα οι
ανασφάλιστοι, οι απροστάτευτοι , οι περιθωριοποιούμενοι, που αυξάνονται με
γεωμετρική πρόοδο.
Ή πληρώνεις ή πεθαίνεις, δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά μια
τραγική πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά όλοι μας. Το καπιταλιστικό σύστημα,
είναι το σύστημα του κέρδους, ότι δεν του είναι κερδοφόρο το αποβάλει και ας
είναι και ανθρώπινες ζωές.
Σε συνθήκες βαθειάς
οικονομικής ,πολιτικής και κοινωνικής κρίσης επανέρχεται ορμητικά σαν αίτημα
ζωής και αποχτά νέα χαρακτηριστικά και νέο περιεχόμενο, το ανεκπλήρωτο και
διαρκές αίτημα
της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΥΨΗΛΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.
Απέναντι στην επίθεση της
κυβέρνησης των τροϊκανών πρέπει να υιοθετήσουμε όχι μιαν αμυντική αλλά μιαν
επιθετική πολιτική.
Ναι είμαστε υπέρ της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης - της
πραγματικής μεταρρύθμισης και όχι της δήθεν ‘μεταρρύθμισης’ ως οχήματος
περικοπών και ιδιωτικοποίησης.
Ναι, είμαστε υπέρ της μετάβασης σε ένα σύστημα
ψυχικής υγεία, δημόσιο και δωρεάν, βασισμένο στην κοινότητα. Γιατί αυτό είναι
το επιστημονικό κεκτημένο, αυτό είναι σύμφωνο με τις πραγματικές θεραπευτικές
ανάγκες των ανθρώπων που πάσχουν και τη δική μας επαγγελματική αξιοπρέπεια –
στην κατεύθυνση της κοινής μας και αμοιβαίας χειραφέτησης.
Αλλά τι σημαίνει
μεταρρύθμιση;
Μπορεί να γίνει με τους όρους που προωθούν οι τροϊκανοί;
Μεταρρύθμιση σημαίνει, εκτός από μια διαφορετική θεραπευτική κουλτούρα και
πρακτική, αύξηση του προσωπικού και πολλαπλασιασμό των διατιθέμενων πόρων με
ταυτόχρονη επέκταση και όχι καταστροφή (όπως γίνεται τώρα) του κράτους
Πρόνοιας. Αλλιώς, πώς θα στηριχτούν οι άνθρωποι στην κοινότητα; Οι τροϊκανοί χρησιμοποιούν
λέξεις και ορολογίες της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης στερώντας τις τελείως από το
πραγματικό τους περιεχόμενο, το οποίο διαστρέφουν προς μια διαμετρικά αντίθετη
κατεύθυνση, στην υπηρεσία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και του μνημονίου. Αυτό
είναι άλλωστε πάγια πολιτική μέσα σε όλη την ιστορία του καπιταλισμού. Μιλάμε
για Δημοκρατία. Αλλά τι σημαίνει αυτή η λέξη για τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο και
τον Κουβέλη (κοινοβουλευτική χούντα, επιστρατεύσεις κλπ) και τι σημαίνει για
μας;
Εμείς δεν περιχαρακωνόμαστε
στο άσυλο με αμυντικό τρόπο, περιμένοντας απλώς την περαιτέρω αποψίλωσή του από
προσωπικό, σε σημείο να κινδυνεύουν άμεσα να κλείσουν οι δομές. Αυτό δεν
αποτελεί εγγύηση για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας αλλά μάλλον υπονόμευσή
τους - με κίνδυνο να μετατραπεί σε μπούμερανγκ. Με ένα προσωπικό
αποδεκατισμένο, κουρασμένο, κακοπληρωμένο και εξοντωμένο και με τον κίνδυνο να
φτάσει στο σημείο, μέσα στην απόγνωση και χωρίς προοπτική, να δεχτεί τον όποιο
εκβιασμό. Τυχόν υπογραφή του οργανισμού δεν αποτελεί εγγύηση για μας. Πιθανόν
να είναι ένας άλλος δρόμος (πιο «χειριστικός») για τη τροϊκανή εξουσία για να
περάσει, με ποικίλες μορφές, στην επίθεση που έχει ήδη προαποφασίσει.
Θέλουμε τη μεταρρύθμιση,
εμείς την ξεκινήσαμε, παλεύουμε για αυτήν και έχουμε προτάσεις. Οι προτάσεις
μας απαιτούν την κατάργηση του 10 προς 1 στις προσλήψεις, απαιτούν μαζικές
προσλήψεις προσωπικού, άμεσο ξεπέρασμα των (σκόπιμων) γραφειοκρατικών εμποδίων
και υπονομεύσεων για τη δημιουργία Κέντρων Ψυχικής Υγείας, αύξηση του κρατικού
προϋπολογισμού για την ψυχική υγεία, οι δομές και υπηρεσίες ψυχικής υγείας των
ΜΚΟ (όπου οι εργαζόμενο είναι απλήρωτοι 10 μήνες) να περάσουν στο δημόσιο. Να
έχουμε προτάσεις γύρω από τις οποίες θα ενωθούμε όλοι και όλες, κάνοντας
συμμαχίες με ασθενείς και οικογένειες και με την τοπική και την ευρύτερη
κοινωνία – γιατί χωρίς την κοινωνία στο πλευρό μας (ενεργητικά και στην πράξη
και όχι ‘στα λόγια’, που συχνά χρησιμοποιούμε σαν καραμέλα) κανένας αγώνας
σήμερα δεν έχει μέλλον. Απέναντι στις προτάσεις και τους σχεδιασμούς του
τροϊκάνικου Υπουργείου (όχι πια Υγείας αλλά Αρρώστιας) πρέπει να συγκροτήσουμε
συγκεκριμένα και να προβάλλουμε τις δικές μας και να τις διεκδικήσουμε
αδιαπραγμάτευτα.
Παλεύουμε για ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
ολοκληρωμένη, πολυδιάστατου φάσματος υπηρεσιών θεραπευτικής φροντίδας,
ψυχοκοινωνικής στήριξης και πρόληψης (πρωτοβάθμιας, δευτεροβάθμιας και
τριτοβάθμιας) στην κατεύθυνση ενός κοινοτικά βασισμένου συστήματος,
Σ Τ Α Σ Η Ε Ρ Γ Α Σ Ι Α Σ
ΔΕΥΤΕΡΑ 11/2/13 10.00 – 15.00
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ
ΥΓΕΙΑΣ ΣΤΙΣ 11.00 πμ.
ΔΩΡΕΑΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ
ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ
Η ΑΥΤΟΙ Η ΕΜΕΙΣ
ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ.
